Szanowni Państwo,
publikujemy in extenso treść kolejnego listu otwartego KU NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Pedagogicznego.
======================
Kraków, dnia 12.10.2021 r.LIST OTWARTY
Kierowany do wszystkich środowisk i instytucji związanych statutowo z nauką i uczelniami w RP, a także do:- Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość; Marszałek Sejmu – prof. dr hab. Ryszard Terlecki.
- Przewodniczący Krajowej Sekcji Nauki NSZZ „Solidarność” Dominik Szczukowski.
- Komisje Uczelniane (Zakładowe) NSZZ „Solidarność” działające w uczelniach wyższych.
- Parlamentarzyści RP.
Już od kilku lat obserwuję aktywność Rad Uczelni (w naszym UP, ale także w innych szkołach akademickich).
Ze względów oczywistych, w tym liście posłużę się przykładem Rady Uczelni Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie.
Nasza „Rada…” nie jest ani instytucją doradczą, ani też nie posiada żadnych kompetencji decyzyjnych.
Jest sztucznym, biurokratycznym tworem, afiliowanym – zgodnie z ideą J. Gowina – przy uczelniach polskich.
Na ogół – w różnych uczelniach i w naszej też – składa się ona w większości z osób, które kompletnie nie orientują się w specyfice zadań, które dana uczelnia ma realizować, zgodnie ze swym profilem. A gdy się orientują, to często działają na szkodę podmiotu, gdyż stanowi on konkurencję dla ich uczelni.
Interpretując jej aktywność i efekty działania można dojść do wniosku, że jest to klub towarzysko-plotkarski, a celem większości jej uczestników jest pobieranie honorarium za samo istnienie w roli członka tejże rady. Cóż, dodatkowe parę tysięcy złotych (do pensji w podstawowym miejscu pracy) zawsze się przyda.
Rady Uczelni – zwykle funkcjonujące jako kluby towarzyskie – winny być zlikwidowane na mocy ustawy sejmowej.
Kolejna znacząca sprawa dotycząca demokratycznej (z założenia) samorządności uczelni to wyraźna nadreprezentacja środowiska studenckiego w ciałach kolegialnych.
„Reprezentanci” tegoż środowiska to często studenci z różnego rodzaju problemami związanymi ze studiowaniem; aspirując do ciał kolegialnych chcą – przy okazji – polepszyć swój studencki status. 20% udziału studentów w ciałach kolegialnych każdej uczelni prowadzi często do tego, że zmanipulowana kuria studencka może doprowadzić do bezsensownych, niekorzystnych dla uczelni decyzji oraz problemów finansowych.
Częste są przypadki, że student – dla beztroskiego korzystania z różnych stypendiów, zasiłków itp. – podejmuje (formalnie) kolejne studia, nadal reprezentując swoje środowisko, mimo że na danym lub innym kierunku już nie studiuje.
Już w 2017 roku przesłaliśmy do władz RP list otwarty, w którym uczelniana Solidarność domagała się zablokowania prac związanych z Ustawą 2;0. Z różnych względów minister J. Gowin nie reagował na żadne głosy krytyczne, a – w imię jedności prawicy – parlamentarzyści PIS-u poparli tę ustawę, która „w praniu” okazała się wyjątkowej jakości bublem prawnym.
Apelujemy gorąco o rozpoczęcie prac nad nową ustawą dotyczącą szkolnictwa wyższego w RP.
W tej nowej ustawie trzeba zmienić nie tylko jej „literę”, ale też i „ducha”.
Założenia aktualnej ustawy powodują chaos, biurokratyzm, niszczą etos każdej uczelni, nie dają szansy na sensowny, konstruktywny rozwój tejże.
I na koniec: w zderzeniu z tzw. autonomią uczelni i dyktaturą rektora – każdy minister zawiadujący resortem szkolnictwa wyższego stoi na straconej pozycji; nie dysponuje on żadnym narzędziem sanacji uczelni.
To jest absurd: MEiN łoży ogromne pieniądze na uczelnie – a wówczas, gdy źle się w nich dzieje, jest pozbawione możliwości decyzyjnych wobec nich.
Przedstawione w tym liście kwestie to tylko niektóre „defekty” ustawy 2;0.Gdyby się wczytać w jej tekst, okazałoby się, że jest ona wręcz najeżona różnymi niemądrymi postanowieniami.
Podejrzewam, że większość parlamentarzystów głosowała za jej przyjęciem „w ciemno”, nie starając się zrozumieć konsekwencji wprowadzenia jej w życie.
W imieniu KU NSZZ „Solidarność”
Serdecznie pozdrawiam Adresatów i Czytelników tego listu
Jan Władysław Fróg
PS. Dołączam tekst naszego listu z 2017 roku.
==== 2017 ====
Kierujemy ten list otwarty do wszystkich instytucji i osób zobowiązanych do uczestniczenia w działaniach dotyczących Ustawy 2.0 reformującej (w założeniu) polską naukę i ład prawny w uczelniach RP.
Już w październiku 2017r. sformułowaliśmy pismo, w którym wyrażaliśmy ogromne zaniepokojenie, dotyczące głównych założeń projektu 2.0 i działań związanych z procedowaniem tego projektu (tekst w załączeniu).
Projekt ten, znajdujący się aktualnie na etapie III czytania w Sejmie jest absolutnym hitem w grupie tzw. bubli prawnych, nie do przebicia przez inne buble, które niestety są często wdrażane.
Proponujemy, by posłużyć się w analizie problemu tekstami dwóch wybitnych profesorów: prof. Aleksandra Nalaskowskiego i prof. Wojciecha Polaka.
Teksty te w sposób dobitny uwidaczniają nonsensy i paradoksy projektu forsowanego przez Ministerstwo udowadniając pośrednio, że projekt ten rok temu był zły, a i aktualnie nadaje się do kosza.
Rzecz należy zacząć od nowa, kierując się rzetelnymi diagnozami wybitnych ekspertów i uczciwymi opiniami licznych gremiów uczelnianych.
Aktualne rzekome poparcie projektu przez uczelnie to fałsz lub efekt wymuszenia.
Oczekujemy, że Komisje Uczelniane (Zakładowe) „Solidarności” w naszych uczelniach wyższych poprą dobitnie nasze stanowisko i dostarczą dodatkowych, obiektywnych argumentów prowadzących do zaprzestania wszelkich procedur dotyczących projektu 2.0.
Inaczej-obudzimy się pewnego dnia w absurdalnej rzeczywistości prawnej, regulującej naszą pracę i naukę w RP.
Nasze oczekiwania muszą być w tym zakresie realizowane w trybie nagłym, poprzez wstrzymanie procedowania projektu i ponownego jego skierowania do Komisji Sejmowej, a tam poddane uzgodnieniu, włącznie z publicznym wysłuchaniem, tak, aby głos nie tylko środowiska akademickiego został wysłuchany, ale też środowiska społecznego, zwłaszcza uczelni regionalnych.
Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie
Jan Władysław Fróg
